کورکولا یا قُبره پرنده ای که اکثر اوقاتش را روی زمین راه میرود داری یک کلاه یا تاجی از پر روی سرش هست ، این پرنده خیلی شبیه طُرقه هست که پرنده بازا برای آوازه زیباش نگه میدارن.

کورکولا رو در شهر نودژ وخیلی از مناطق اطراف ومنوجان بیشتر یافت می شود

یک شعر نودژی که میگه

کوری کلاه تخم اکنه سر راه اگه آدم بردی حوالش به خدا اگه طوله بردی شکر خدا :

یعنی این پرنده لانه اش در سر راه است اگه انسان تخم این پرنده را ببرد خدا او را نفرین کند اگر طوله یک حیوان وحشی است شبیه روباه از قضا وقدر بوده

وشعری بندر خمیری درمورد کُلابکو (کورکولا) :

کُلابَکو مَه لِل لا تُخم اَکُنُم سَرِِِه را هَر کَه تُخمُم بِسِینتِه خدا جوونی بِسِینتِه

این شعر رو بزرگتر ها ساخته بودن که با فرهنگ سازی کودکانشون رو از اذیت و آزاره حیوانات بر حذر دارن ،خود بچه ها این شعر را میخو نند

معنی: کلابکو تخم میذارم سر راه(لانه کلابکو روی زمین است) هرکی تخمم رو برداره خدا جونِش رو برداره